door Suzanne Bos | jun 12, 2019 | 2019
Mijn eigen jongetje de liefste die ik had in mijn droom ontmoet ik jou jouw schaterlach breekt de hemel open waar jij buitelt in stralend licht Ik kijk in de spiegel van jouw ogen en sla mijn moederhart om jou heen dan gaan we dansen en vliegen dwars door fysieke...
door Suzanne Bos | mrt 12, 2019 | 2019
Negen maanden Met mijn hand op mijn buik sta ik aan de voet van jouw graf Verbonden in één lichaam Een omgekeerde zwangerschap Jouw lijf keert terug naar de aarde Omhelsd door duizend wortels van de levensboom die zijn takken uitstrekt Tot in de hemel Zo word jij...
door Suzanne Bos | dec 19, 2018 | 2019
In de donkere dagen voor kerst, schreef ik zittend naast het graf van mijn zoon een Pantoum: Ik voel mijn gewonde moederhartIk ben in donkere dagenIk zie de lichtjes in de bomenmaar mijn moederhart is verscheurd Ik ben in donkere dagenIk zoek het licht in de vertemaar...
door Suzanne Bos | okt 24, 2018 | 2018
Tussen de vallende herfstbladeren zoek ik naar een spoor van jou. Ik mis het knisperende geluid van wij samen. Maar ik duw geen rolstoel meer met jou erin. Mijn handen steek ik diep in mijn zakken. Ik ben een gewonde ziel. Het zonlicht flikkert gouden confetti door...
door Suzanne Bos | sep 10, 2017 | 2017
Op een avond kijk ik in een nostalgische bui naar filmpjes die wij in het eerste jaar na jouw geboorte gemaakt hebben. Je was nog zo klein. Het leven moest zich nog voor je uitrollen. Ik kijk naar jou als baby, op schoot bij je grote zus. Je lacht naar haar, terwijl...
