door Suzanne Bos | okt 25, 2015 | 2015
Joris is eens in de twee weken een weekend logeren. Het is hard nodig om op te laden. Maar ik kan er moeilijk aan wennen…. Ik mis je zo je schaterlach en je stralende ogen als je van de glijbaan glijdt zo gemakkelijk en vlug suis je omlaag de wind in je oren...
door Suzanne Bos | mei 31, 2015 | 2015
Ik lach en laat een traan terwijl ik luister naar Ali B Hoe hij zingt over het loslaten van zijn kleine mannen Terwijl ik net als heel Nederland denk aan mijn eigen kinderen De tijd gaat snel en ze worden zo groot Er komt een tijd dat mijn meisje uitvliegt Met...
door Suzanne Bos | mrt 15, 2015 | 2015
Het gebeurde op een gewone dinsdagavond. Ik had zojuist de telefoon neergelegd na een opgewekt gesprekje met oma, waarin ik vertelde dat Joris zo goed in zijn vel zit de laatste tijd. Mirthe heeft voorjaarsvakantie en mag nog even opblijven. Ik breng haar naar bed en...
door Suzanne Bos | jan 20, 2015 | 2015
Als ik groot ben word ik schrijfster en ik schrijf dan elke dag. Over dingen die ik hoorde, die ik zag of bedacht. Het zijn de eerste zinnen van een boekje van Dick Bruna. Ik wou dat ik altijd zo mooi kon schrijven. Een luik open zetten wanneer ik wil. Zodat frisse...
